Weken geleden was er al reuring in Wijchen. Wel of genne Wijchense kermis? Helaas gaat de kermis niet door. Een ramp voor vele wijchenaren.
Nog nóóit meegemaakt, zei ons mam, van 92 jaar.
Ik zelf ken de Wijchense kermis vanaf dat ik een jaar of vijf, zes was. Op zondagmiddag liepen wij ’mijn broertje en ik’, met ons mam en pap de kermis over. Daarna gingen we logeren, oftewel, we werden gedropt bij opa en oma. Zodat onze ouders met vrienden en familieleden konden gaan dansen in de dubbele danstent. Daarvoor werd het hele jaar gespaard.
Toen wij wat ouder waren, deden wij precies hetzelfde. Generatie op generatie, naar ‘Het Witte Paard,´of naar Geert Sanders. Later stond er nog de boerentent op het marktplein, alsmede de cakewalk, waar menig kind een dagkaart voor kreeg;) De meeste kermisvierders liepen van kroeg naar kroeg. Laat in de middag gingen de danstenten een paar uur sluiten. Een goed moment voor een vette hap bij ‘bloedje Hormes’ of cafetaria Hent Gerrits. Wat jaren later hingen ze ook bij de chinees met de benen buitenboord. Ondertussen kon het personeel van de tent even op adem komen.
De kermis is ook een soort reünie. Klasgenootjes van vroeger, collega’s, vrienden, kennissen. Iedereen komt elkaar weer tegen. Er word wat af gelachen met deze dagen, maar ook een knokpartijtje is typisch Wijchense kermis.
Kermisfoto´s 2020 zullen er dus dit jaar ook niet zijn. Jammer….een lege bladzijde in het plakboek.